سرقت ادبی چیست؟ بحث در مورد سرقت ادبی مدت هاست که موضوع داغ محافل علمی بوده است. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. هدف این مقاله بررسی سرقت علمی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راه های پیشگیری از آن است.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و علل
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. به عنوان جدی ترین نوع سرقت ادبی، می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و شکایت از محقق شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. برای محققین، اعتبار بخشیدن به همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر شده است در یک نشریه دیگر بدون استناد به آن یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. خط قبلی در آن استفاده شده است. خود سرقت ادبی همچنین زمانی رخ می دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. در حالی که کار ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
پژوهشگران باید همواره منابع را به درستی اعتبار بخشند و آثار و نظریات دیگران را از زبان خود ارائه دهند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. با وجود اینکه به نظر می رسد این یک اثر جدید است، سرقت ادبی همچنان وجود دارد زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
هر زمان که یک سند جدید ایجاد می شود، محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی همه منابع را اعتبار می دهند و از کلمات خود استفاده می کنند. محققان باید نمایش دقیق ایده های اصلی را نشان دهند و هنگام جمع بندی منابع متعدد به درستی از همه منابع استناد کنند.
مقالات با سرقت ادبی به عنوان یک نتیجه
اگر یک مقاله علمی سرقت ادبی شود، می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. در بیشتر موارد، سرقت ادبی منجر به یک یا چند مورد از پیامدهای زیر می شود:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. می تواند به اعتبار و شهرت یک محقق آسیب قابل توجهی وارد کند که ضربه مهمی به حرفه او می شود. تحقیقات می تواند با رد نسخه های خطی که منجر به از دست دادن بودجه و منابع می شود، مختل شود.
لطمه زدن به شهرت
شهرت محققان می تواند به شدت توسط سرقت ادبی آسیب ببیند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری با دانشمندان دیگر و تامین بودجه برای تحقیقات آینده را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
در مورد سرقت ادبی، اگر محققی به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است مسئول شناخته شوند.
ابطال گواهی
ابطال مدرک پژوهشگر نیز می تواند ناشی از سرقت ادبی باشد. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. در سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با سرقت علمی و تضمین سلامت علمی در ایران انجام شده است. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. چندین دستورالعمل و مقررات توسط MSRT برای اطمینان از انجام اخلاقی و مناسب تحقیقات در مؤسسات و آزمایشگاه‌های دانشگاهی ایجاد شده است.
ارتکاب سرقت ادبی توسط محققین در ایران جرم دانشگاهی است و ممکن است با مجازات شدیدی روبرو شوند. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. رایج ترین مجازات های سرقت ادبی در ایران عبارتند از:
ابطال گواهی
اگر در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوید، مدرک تحصیلی قابل لغو است. در صورتی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، مدرک تحصیلی وی باطل می شود که می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی و آینده آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
ممکن است اگر محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، از انتشار منع شوند. در این مدت نمی توانند اثری را منتشر کنند. می تواند بر روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
مجازات‌های بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شده‌اند. جریمه با درجه سرقت علمی تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و رفتار اخلاقی را تضمین می کند. برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی را برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان پشتیبانی و آموزش می دهد.
علاوه بر NREC، مؤسسات دانشگاهی کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده‌اند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. گزارش سرقت ادبی بر اساس هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده قبلی ایجاد می شود. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزار Plagiarism Checker X یک دست نوشته را برای سرقت ادبی در برابر پایگاه داده آثار منتشر شده بررسی می کند و آن را شناسایی می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. با استفاده از این ابزار، می توانید دستنوشته خود را با یک پایگاه داده بزرگ از انتشارات منتشر شده مقایسه کنید و هر شباهتی را که پیدا کنید برجسته می کند. ابزار بررسی سرقت ادبی Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی می کند. علاوه بر این، این ابزار با بررسی اینترنت برای محتوای تکراری، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که یک نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را شناسایی می کند. در مقالات علمی، iThenticate معمولاً به عنوان یک ابزار تشخیص سرقت ادبی توسط ناشران و محققان علمی استفاده می شود.
DupliChecker
ابزار رایگانی به نام DupliChecker با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. عملکرد مهم این ابزارها این است که نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و منابع دیگر مقایسه می کنند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و موارد منتشر شده در مجلات یا مجلات دیگر را برجسته می کنند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان مشابهت نسخه خطی را با قطعات منتشر شده مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی از بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی در مقالاتی که بررسی می کنند استفاده می کنند. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می شوند. استناد به همه منابع و عدم استناد با این روش تضمین می شود.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. در صورت وجود مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است انجام دهند.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
چندین دستورالعمل و بهترین شیوه باید توسط محققان برای جلوگیری از سرقت ادبی دنبال شود. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید از نقل قول های صحیح برای جلوگیری از سرقت ادبی استفاده کنند. هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید به او اعتبار دهید. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست مرجع که بر اساس نام خانوادگی بر اساس حروف الفبا فهرست شده است، باید شامل تمام منابع ذکر شده در مقاله باشد.
انواع مختلفی از سبک استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، مانند APA، MLA، و شیکاگو. برای محققین مهم است که با سبک استناد مورد نیاز در رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی که سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهند، چک کننده سرقت ادبی هستند. چک‌کننده‌های سرقت علمی آنلاین می‌توانند به محققان کمک کنند تا کارهای خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. محققان می‌توانند قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود، از چک‌کننده‌های سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
هنگامی که شما بازنویسی می‌کنید، ایده‌های شخص دیگری را بازگو می‌کنید یا به قول خودتان کار می‌کنید. در نقل قول، مراقب باشید که معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. همچنین، ارجاعات و ارجاعات درون متنی باید برای تایید نویسنده اصلی ارائه شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. دانستن قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. برای اینکه محققان از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند، باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. ممکن است برای محققان برای استفاده از فرم ها یا آثار خاص مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
اجتناب از سرقت ادبی هنگام نوشتن مقالات علمی با استفاده از کلمات خود ضروری است. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه آن ها بازنویسی کنند. هر زمان که از یک نقل قول مستقیم استفاده می کنید، باید آن را در گیومه نقل کنید و به درستی آن را به نویسنده اصلی نسبت دهید. علاوه بر این، محققان باید هنگام جمع بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی نیاز به ثبت دقیق منابع دارند. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. نگهداری سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی اجتناب کنند و همه منابع را به درستی اعتبار دهند.
کار خود را مرور کنید
قبل از ارسال مقاله، اطمینان حاصل کنید که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و سرقت ادبی وجود ندارد. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. قبل از ارسال، محققان باید یک دستنوشته را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا هر گونه خطا را ردیابی کرده و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی بسیار قابل پیشگیری است اگر محققان انواع، پیامدها و بهترین شیوه ها را درک کنند.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی این است که به درستی استناد کنید، از چک‌کننده‌های سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را مطالعه کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق خود را نگه دارید و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنید.
داوران مجلات علمی علاوه بر شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. تعدادی از ابزارها توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی استفاده می شود، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع.
صداقت و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید در کار خود و در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی برای آن تلاش کنند. تحقیقات علمی را می توان با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیش برد.